Voor Ben kan onze Camino niet snel genoeg aanbreken.
Niet alleen voor z’n rust, maar ook voor z’n portemonnee. Stiekem moest er toch wel wat worden aangeschaft. Gelukkig had ik al wel het één en ander, zoals een goede rugzak, een lichtgewicht slaapzak en nog steeds die fijne wandelschoenen. Maar uiteindelijk kwam er wel nog heel wat bij.
Zo was dit misschien toch hét moment om eens écht goeie wandelkleding aan te schaffen.
Ben gaf mij carte blanche……
En dat heeft hij geweten. Joyce ging lekker aan het shoppen.
Het “nog-aan-te-schaffen-lijstje” is inmiddels gelukkig voor Ben afgewerkt, maar ik trouwens ook.
Man, man, de voorbereidingen van zo’n Camino, dat is best nog hard werken. En het mag dan wel geen modeshow worden, op sommige vlakken is kledingadvies voor zoiets best noodzakelijk en komt dat zeer zeker nauw.
En wat betreft over nauw gesproken. Dat is het zeker niet bij het ondergoed. Ook de onderbroeken – nee heren, bij mij spreken we helaas niet meer over slipJES – zijn deze vervangen door flinke lappen. Ik heb namelijk geen zin om tijdens de wandeling steeds een stukkie stof tussen m’n naden uit te pulken.
Nee, gewoon lekkere, grote, goed zittende broeken.
En om het er toch nog een beetje gezellig en vrouwelijk uit te laten zien, zit er gelukkig wel nog een kanten randje aan.
O ja, En dan nog die belangrijke factor. Sneldrogend.
Want buiten het feit dat alles zo licht mogelijk moet zijn in die rugzak, moet het ook nog eens sneldrogend zijn.
Dus ook het ondergoed moet net als de rest van de was ’s avonds gewassen en ’s morgens weer droog zijn.
En is dat nog niet zo, dan tijdens de ochtendwandeling maar met een klemmetje achterop die rugzak in het windje laten wapperen.
Ja, óók die mooie, grote onderbroek.
Nog 2 nachtjes en dan vertrekken we. Tien en ik.
En nog 2 dagen de tijd om alles ingepakt te krijgen.
Ik kijk naar de enorme berg zooi op het logeerbed en vraag me af hoe ik het er allemaal in ga krijgen.
Zo lang naartoe gewerkt en dan slaat toch de spanning ineens toe.
M’n telefoon piept.
Een appje van m’n Camino-maatje: “De rugzak zit me dwars, heb de inhoud weer veranderd…” en ze stuurt mij vervolgens een YouTube-filmpje met “Hoe pak je een rugzak in?”
Oh wat fijn. Ik ben niet de enige met dit “probleem” en het ligt dus niet aan mij.
De rest van de avond ga ik niets meer doen en nu het nog kan, met de benen omhoog.
Morgen heb ik nog een héééle dag.
