We zijn dan eindelijk vertrokken. En dat eindelijk vinden onze twee mannen waarschijnlijk ook.
Na een rustige overnachting op een camperplaats in Marcoing,….. is het wakker worden door het typische geluid van een kukelende haan en de daarbij luidende kerkklokken.
Ja hoor, we zijn in Frankrijk.
Ondanks dat er een harem aan kippen rondom de haan loopt, lopen wij echter de eieren mis. Niet gespot. We doen het dus maar met ons zelf meegenomen bakkie Griekse yoghurt en hup, we gaan weer verder.
Onze volgende stop is Olivet, een plaats met een naam die ons bijna letterlijk op het lijf is geschreven. Hoe toepasselijk. Olivet ligt ten zuiden van de historische stad Orléans en blijkt een prachtige stad te zijn.
Wat ik ook nog niet wist, maar Ben wel, is dat deze stad beroemd is vanwege “De Maagd van Orléans”. Een korte geschiedenisles en het wordt me duidelijk: Ben wilt zijn maagd Jean d’Arc ontmoeten, maar eigenlijk ook graag een terrasje pakken.
Nou, er is niets te veel gezegd. Het centrum van Orléans is prachtig. De kleine straatjes met de vele mooie vakwerkhuisjes in diverse kleuren. Maar ook de mooie oude en grote panden.
Het in 1940 in de oorlog verwoeste “kosthuis” van Jean is weer wonderbaarlijk herrezen en het lijkt alsof het weer honderden jaren oud is.
De Kathedraal van Sainte-Croix is met z’n 2 torens nu nóg mooier, sinds z’n tweelingbroertje de Notre Dame in Parijs is afgebrand. Groot en robuust van buiten. Van binnen perfect en in goede staat.
Op de Place du Matrol ontmoet Ben dan eindelijk zijn maagd. Jean zit als een volwaardig strijder met haar 19 jaren oud op haar paard met het zwaard geheven. Hoog op een grote sokkel staat zij midden op het plein en kan zijn niet gemist worden door de toeristen.
Ben overigens ook niet als toerist voor de Fransman. Met z’n rugzak, zijn petje op en de camera in z’n hand, kan hij niet meer onopvallend genoemd worden. Voor mij is dat overigens ook gemakkelijk wanneer ik voor even alleen op “avontuur” ben geweest.
Het Franse terras in het iele zonnetje bevalt goed, de mensen ook en de prijs nog beter. Onze mening wordt dan ook wat bijgeschaafd. Frankrijk is best een mooi land. Maar wat is, moet gezegd worden. Orléans is een mooie stad, een schone stad.
We fietsen terug over de mooie en brede Loire. De rivier waar onze reis verder gaat. Morgen weer verder naar onze volgende bestemming.
Onze volgende maagd? Of onze volgende lekkere vent?
